Nowi bohaterowie

To Kevin, brat Carmen:

 A to Logan, którego tożsamość ujawnię w następnym rozdziale <3

Rozdział 4 - Braciszek :3

Rozdział 3

************************************************************

 - ALEC ?! - Zapytałam z niedowierzaniem.

- We własnej osobie. - uśmiechnął się szeroko.

Uścisnął mnie, ale przerwał nam krzyk jakiejś dziewczyny. Dopiero teraz zorientowałam się, że biegnie do mnie Isabell, siostra Jace'a i Aleca. Padłyśmy sobie w ramiona. I znowu jeszcze jeden krzyk ! Nie no kurwa, nie wyrobię ! 

   Odwróciłam pospieszne głowę i zobaczyłam Rozalię, Kastiela, Lysandra i... Say what ?! Co Jace robi z nimi ??? Haha jak patrzę na tą scenkę to widzę tak: trójkę przyjaciół i jak zwykle poważnego blondyna. Na widok rodzeństwa zrobił minę; Ratujcie mnie ! Wymieniłam spojrzenia z Izzy ( tak nazywam Isabell ) i wybuchłyśmy śmiechem. Podeszłyśmy do nich zgodnym krokiem.

- Cześć. - przywitałam się. - Chyba muszę was sobie przedstawić. To jest Izabell, po mojej lewej Alec, a arogant obok Lysandra to Jace. 

- Ja ci dam arogant. - zgromił mnie wzrokiem. 

- Jak ty nie jesteś zadufanym w sobie dupkiem to ja jestem księżniczką. - powiedziałam z przekąsem.

- Coś nie wyglądasz. - zakpił ze mnie. 

W mgnieniu oka Jace został powalony na ziemię, a Isabell z tryumfem postawiła nogę na jego klatce piersiowej. Przybiłyśmy sobie piątki. Chłopak tylko jęknął cicho.

- To nie fair ! Byłyście we dwie ! - zaprotestował poszkodowany.

- Serio ? A Alec to co ? Pies ? - brunetka zdjęła nogę z Jace'a, a Alec pomógł mu wstać.

    Dopiero teraz zauważyłam, że moi przyjaciele przyglądają się nam z otwartymi oczami.

- Carmen !! - zawołał ktoś za mną i zasłonił mi oczy rękami. Na trzecim palcu u lewej dłoni ten ktoś miał sygnet...

- Kevin ! - pisnęłam i błyskawicznie się odwróciłam. - Jak mogłeś ?! - wydarłam się na niego.

- Ale co ? - zapytał zmieszany.

- Przyjeżdżasz i nic mi kurwa nie powiedziałeś ?! Zajebie cie kiedyś ! 

Mój brat tylko uśmiechnął się złowieszczo.

Przywitał się z moimi przyjaciółmi i ruszyliśmy do mojego domu. Tam pożegnałam się z trójką rodzeństwa i zostałam sama z Kasem, Rozą, Lysem i Kevem.

    Weszliśmy do domu i od razu usłyszałam dźwięk telefonu.

- Kto śmie zakłócać... - zamarłam kiedy spojrzałam na wyświetlacz. Na ekranie telefonu widniało jego imię: Logan.

- Nie odbieraj, bo to ty dostaniesz wpierdol, a nie on. - zagroził mi brat.

Bez słowa wyłączyłam telefon i podeszłam do stereo. 

- Kev, to co zawsze ? - zapytałam.

- A co, będziesz opowiadać ? - zlustrował moich przyjaciół, którzy przyglądają nam się.

- Tsaa...

- To włącz.

   Niedługo z głośników popłynęła muzyka .

    Podałam gościom herbatę i usiedliśmy na kanapie.

- Uznałam, że należą wam się spore wyjaśnienia. Zacznijmy od początku...

  ******************************************************************************

Mam nadzieję, że się podobało :) Haha ja taka złaaaa <3 Znów przerywam w takim fascynującym momencie xDD Czyta to w ogóle ktoś :/ ? Mało aktywności ludki :( Komentujcie więcej, nawet jeśli nie macie konta na Google, bo ustawiłam opcję pozwalającą komentować osobom Anonimowym :) Dodam zza chwilkę wygląd brata Carmen i jeszcze Logana. A w następnym rozdziale zostanie wytłumaczony nagły powrót dawnych znajomych Carry i tajemniczy telefon...

Nowi bohaterowie :3

       Nowi bohaterzy pojawią się w następnym rozdziale :)
                                                                              Alec

Isabelle

Ktoś wie z jakiego to filmu ? :))

Rozdział 3 - Stary znajomy

Rozdział 3 dedykuję pewnej Anonimce, której zawdzięczam motywację do napisania tego oto rozdziału :3

**********

     W progu drzwi stoi nie kto inny jak Jace ! Bez zastanowienia rzuciłam się w jego ramiona, a on pogłaskał mnie czule po głowie.

- Tęskniłem za tobą. - Wyszeptał w moje włosy.

- Ja też. - Odsunęłam się powoli od niego.

 Wpuściłam go do środka i poprowadziłam do salonu. Dopiero teraz spostrzegłam, że ma na sobie strój bojowy ( czyli strój na polowanie na demony ). Wkroczyliśmy do salonu i w tym samym momencie z głośników popłynęła piosenka Demi Lovato ,, Heart By Heart ". Odwróciłam się w jego stronę z uśmiechem. Wyciągnął w moją stronę rękę i ruszyliśmy do tańca. Położył ręce na mojej talii, a ja objęłam go rękami za szyję. Tańczyliśmy do końca piosenki. Kątem oka zauważyłam tylko Kastiela podejrzliwie patrzącego w moją stronę i uśmiechającą się Rozalię, która stała obok bodajże swojego chłopaka. 

    Jace poszedł do kuchni, a ja poszłam do przyjaciółki.

- Pięknie razem wyglądacie ! - Wykrzyknęła rozentuzjazmowana Roza.

- To był twój pomysł ! - Ofuknęłam ją.

- Oczywiście, że mój, a czyj ? - zapytała z rezygnacją w głosie.

Zaśmiałam się. 

    Przez całą imprezę wypatrywałam buntownika, ale zawsze znajdowałam go w towarzystwie jakiejś blond-lali. Czyli Rozalia miała rację, pomyślałam smutna, Kastiel chciał mnie tylko wykorzystać.

    O dziwo po udanej zabawie ( skończonej o 01.26 !! ) zostały do sprzątnięcia tylko puste butelki po napojach i miseczki.

- Przyjadę po ciebie do szkoły. - obiecał uśmiechnięty Jace.

     Podsumowując wydarzenia z dnia: Urządziłam imprezę, Kastiel okazał się być zwykłą świnią i spotkałam Jace'a. Zmęczona położyłam się spać. Rano obudził mnie natarczywy dźwięk budzika. Sprawdziłam godzinę na telefonie; 9.20. Idealna pora na spacer. Przebrałam się w białą bluzkę do pępka z napisem, szorty i białe vansy. 

    Wyszłam z domu i niemal od razu wpadłam na ciemnowłosego chłopaka w ubraniu bojowym.

- Przepraszam, nie zauważyłam cię. - Przeprosiłam chłopaka. 

- Carry, nie poznajesz mnie ? - Zapytał z uśmiechem chłopak.

   Dopiero teraz rozpoznałam w nim przyrodniego brata Jace'a...

***********************************************************************************

Heeej <3 Dawno mnie nie było, ale to tylko dlatego, że dostałam szlaban :c Haha i znowu jestem taka Bad, bo przerwałam w tym momencie xDD Przepraszam, że taki krótki, ale brakło weny. Myślę, że jest dosyć emocjonujący :)

Rozdział 2 - Randka ?

Heej ! Przepraszam Was, że tak długo nie było rozdziału, ale miałam pracy domowej po czoło :P No więc teraz zapraszam na zasłużone opowiadanie :)

***********************************************************************************

Rozdział 2

Co on sobie myśli ? Że ja jakaś panienka na raz ? Hola hola, ja się na to nie nabiorę ! Wyrwałam się z objęć Kastiela i spojrzałam mu w oczy gromiąc go wzrokiem. 

- Mogę wiedzieć, co ty wyprawiasz ?! - warknęłam. 

Patrzył na mnie zupełnie zdezorientowanym wzrokiem. Wściekła chciałam wyjść z jego domu, ale był szybszy i złapał mnie za nadgarstek, przy czym skrzywiłam się nieznacznie. Eh... W sumie to nie powiedziałam najważniejszego i myślę, że należą Wam się wyjaśnienia.

  Otóż 2 lata temu wracając od koleżanki jakiś typ zaciągnął mnie w krzaki i chciał mnie... zgwałcić. Tym ,, ktosiem " okazał się mój były, Michael. Złapał mnie wtedy za nadgarstki i przycisnął do drzewa. Całował mnie, a gdy się wyrywałam gryzł moją szyję i zaciskał ręce na nadgarstkach. Gdyby nie Jace nie byłoby mnie tu. Oderwał go ode mnie i uderzył. Mój eks uciekł, a wybawiciel odprowadził mnie do domu. Jace był jedynym małomównym chłopakiem w moim poprzednim liceum. Po jakimś czasie zbliżyliśmy się do siebie. Często razem rozmawialiśmy, żartowaliśmy. Chodziliśmy na spacery po parku. Ale wszystko co dobre kiedyś się kończy. Musiałam wyjechać i nie ukrywam, do tej pory o nim myślę. 

  - Co jest ? - zapytał czerwonowłosy.

- Nie, nic. - wyszeptałam.

O dziwo chłopak puścił mój nadgarstek i niepewnie przytulił. Przylgnęłam do niego i wybuchłam płaczem.

 Kastiel głaskał mnie po włosach i delikatnie kołysał. Kiedy w miarę się uspokoiłam odsunęłam się od Kasa, a ten wytarł mi łzy swoimi dłońmi.

- Dziękuję. 

- Za co ? - spojrzał na mnie zdziwiony.

- Że przy mnie jesteś. - ponownie go przytuliłam. 

On objął mnie rękami w pasie i poprowadził do salonu. Usiadłam na kanapie dalej go ściskając i opierając głowę na jego ramieniu. Siedzieliśmy i rozmawialiśmy o różnych pierdołach. Około 18:30 poszłam do domu. Nie wiem co mam o tym myśleć... Słyszałam od Rozalii, że to podrywacz, że zmienia dziewczyny jak rękawiczki. Na myśl o tym zrobiło mi się słabo. Poszłam do kuchni i wypiłam szklankę wody.
   Z rozmyślenia wyrwał mnie dzwonek do drzwi. Spojrzałam na zegarek; 20:16. Kogo o tej godzinie przywiało ?
   Otworzyłam drzwi i zauważyłam Rozalię. Oho, jutro sobota, a ona przychodzi w doskonałym humorze... To nie świadczy o niczym dobrym.
- Cześć Roza, co cię tu sprowadza ? - spojrzałam na nią podejrzliwie.
- No chyba się domyślasz co ? - uśmiechnęła się przebiegle.
Otworzyłam szeroko oczy.
- W twoich snach !! Żadnej imprezy, e-e !
- No proooooooooooooooooooszeeeeeeeeeee ! - zrobiła minę szczeniaczka.
Zaczęłam się bić z myślami. Z jednej strony mogę poznać resztę ludzi, z drugiej rano czeka będzie czekał mnie niesamowity burdel do ogarnięcia.
- Ja.... Niech ci będzie. - westchnęłam unosząc ręce na znak poddania się.
- Yesss !
Wpuściłam ją do środka. Poinformowała mnie, że wpadnie kilka gości, tylko ludzie z naszej szkoły ( oprócz Amber i jej bandy oraz Peggy ), jej chłopak i ktoś jeszcze wpadnie, ale to znajomy jej chłopaka.
    Pognałam do pokoju i otworzyłam szafę. Wybrałam czarną sukienkę na jedno ramię, bordowe szpilki z czerwonymi obcasami, czarne kolczyki i czerwony pierścionek.

( bez torebeczki )

Rozalia wybrała fioletową sukienkę na ramiączka, srebrne szpilki i srebrne kolczyki.

( bez lakieru i torebki )

Zrobiłam delikatny makijaż, a włosy podkręciłam lokówką. Rozalia zaplotła luźnego kłosa na prawe ramię. Zeszłam na dół i postawiłam na stole kilka butelek z Pepsi, Mirindą itp. i kilka miseczek z chipsami. Włączyłam piosenkę Adama Lamberta ,, Another Lonely Night ", a za chwilę zaczęli się zbierać goście.

Gdy impreza się rozkręciła usłyszałam jeszcze jeden dzwonek. Spojrzałam na Rozalię zdziwiona. Ona tylko uśmiechnęła się tajemniczo i popchnęła mnie w kierunku drzwi. Otworzyłam i mnie zamurowało. Nie... To nie może być on, przecież nikt o nim nie wie oprócz Kastiela, ale czerwonowłosy nawet nie ma jego numeru.

Chyba że... Rozalia ! To dlatego się tak uśmiechała. 

    Powrót do rzeczywistości ! Oto przede mną stoi on ! Te jego śliczne, niebieskie oczy, ciepły uśmiech. Ja śnię ? Nie, to realizm. 

    W progu drzwi stoi...

*****************************************************************************

Jak myślicie, ,, Kto za drzwiami czai się ? " :D 

  Postanowiłam trochę odskoczyć od świata wyimaginowanego i skupić się na tej jednej postaci. 

Oto Jace:

Bohaterowie

Heeej !

Bardzo przepraszam, że tak długo nie było rozdziału, więc rekompensuję wam to wyglądem naszych wszystkich bohaterów :) Niektórzy jeszcze nie mieli swoich 5 minut, ale w następnym rozdziale to nadrobię :D

Chłopcy:

Lysander

Kastiel

 Alexy

 Armin

 Kentin

 Nataniel

 

  Dziewczyny:

 Carmen

Rozalia

  Melania

 Peggy

 Kim

 Violetta

 Iris

 Amber

 Charlotte

 Li

   Napiszcie, który chłopak, i która dziewczyna się najbardziej podobają xD Ja osobiście jestem zadowolona z Carmen i Alexy'ego :)

Rozdział 1 - Nowa szkoła, nowi znajomi.

Rozdział 1

   Nazywam się Carmen. Mam 16 lat. Mieszkam w uroczym miasteczku Rivervev w sporym domu.

Słówko o mojej rodzinie: rodzice i moja siostra zginęli 2 lata temu w wypadku samochodowym spowodowanym przez mojego eks chłopaka. Dlatego po ich śmierci mieszkałam z ciotką.

Tak, mieszkałam. Teraz już nie i chwała Ci Boże.

 Ciotka nic tylko marudziła, że już późno ( 21:45 ), a ja jeszcze nie śpię i nie wstanę następnego dnia do szkoły. Denerwowała mnie, owszem. Na szczęście w tym roku dostała propozycję pracy za granicą i musiała wyjechać. Od 3 miesięcy mieszkam sama, ale to bardzo dobrze. Do rzeczy !

    Dziś mój pierwszy dzień w nowym liceum.

Postanowiłam, że ubiorę się zwyczajnie, tak jak mi głowa podpowie.Założyłam zwykłą białą koszulkę, czerwoną bluzę, czarne rurki i czerwone conversy. Na szyi zawiesiłam srebrny wisiorek z serduszkiem, a rękę ozdobiłam czarnym zegarkiem.

Czerwone włosy związałam w luźną kitkę na lewą stronę. Pociągnęłam rzęsy tuszem, a na usta nałożyłam bezbarwną, wiśniową pomadkę. Przejrzałam się w lustrze. Okay, mogę podbijać świat !

Sprawdziłam godzinę na telefonie; 9:55. Zaczynamy lekcje, a właściwie 3 godziny wolne, o 10:30.

Zabrałam czarną torbę z ćwiekami i wyszłam z domu.

     Nie minęło 5 minut już jestem przed szkołą. ,, Liceum Słodki Amoris " . Ehe... Boże widzisz i nie grzmisz, w co ja się wplątałam. No nic, raz kozie śmierć !

   Ruszyłam przed siebie zdecydowanym krokiem. Zraz, ja chyba muszę iść do gospodarza. Eee... Luz, dam radę.

    Wzięłam głęboki oddech i zapukałam do niebieskich drzwi. Słysząc męski głos weszłam.

Ujrzałam wysokiego blondyna o złotych oczach.

- Cześć, jestem Carmen. Miałam zgłosić się żeby podpisać dokumenty.

- Tak, witaj. Jestem Nataniel miło mi Cię poznać.  - uścisnął mi rękę. - Podpisz tutaj.

Nabazgrałam swoje nazwisko, a Nat podstemplował dokument pieczątką.

- Możesz już iść. Teraz mamy lekcje w sali B.

Pożegnałam się krótko i wyszłam. Boże, jaki nudziarz ! Nie no, jak na razie szału nie ma. Wyszłam na dziedziniec. Większość ludzi zdążyła już przyjść. Podeszłam do białowłosej dziewczyny.

- Hejka, jestem tu nowa, mam na imię Carmen. - uśmiechnęłam się

- Cześć, jestem Rozalia. - odwzajemniła gest.

 Roza przedstawiła mnie kilku innym dziewczynom: 

Peggy - szkolna reporterka, wsadza nosa w nie swoje sprawy i trzeba uważać co się przy niej mówi. Ma czarne włosy.

Melania - niewysoka brunetka,tak samo sztywna jak gospodarz. Pasują do siebie, i to jak.

Violetta - bardzo nieśmiała, drobna dziewczyna o fioletowych włosach. Uwielbia rysować i szyć.

Iris -  rudowłosa. Ciekawie wygląda i jest bardzo miła.

Kim - ciemnoskóra dziewczyna o czarnych włosach do ramion. Czuję, że ona i Rozalia to będą moje najlepsze przyjaciółki.

Oprócz tego jest jeszcze Amber, Charlotte, Li i Klementyna. Czwórka damulek z tapetą na twarzy.

Usiadłam na ławce pod drzewem i rozmyślałam o spotkanych dotychczas osobach. Daje słowo, jeszcze nikomu nie zdarzyło się mieć czerwonego koloru włosów. 

  Nagle obok mnie usiadł jakiś chłopak ( i tu zwracam honor szkole ) o czerwonych włosach i szarych oczach.

- Hej mała, to moja ławka. - uśmiechnął się zadziornie

- Chciałeś powiedzieć BYŁA Twoja. Teraz jest moja. Jestem Carmen. - wyciągnęłam rękę.

- Taka mała, a taka wyszczekana. Kastiel. - odwzajemnił gest.

Przyjrzałam się uważniej chłopakowi. Hm wygląda na typ buntownika. Czerwona koszulka z logo mojego ulubionego zespołu, czarne jeansy, czerwone conversy i czarna skórzana kurtka. Pierwszy przystojny chłopak w tej szkole.

   Lekcje minęły nieubłaganie szybko. Pod koniec ostatniej po prostu nie mogłam usiedzieć w miejscu, ale posłusznie czekałam na dzwonek. * Drrrryń Drrrryń * Poderwałam się jak oparzona, chwyciłam torbę i wybiegłam na dwór. Wolność !!

- Hej, gdzie się tak spieszysz, co ? - odwróciłam się i zobaczyłam Kastiela.

- Nie teraz. Wracam do domu.

Uśmiechnął się zadziornie. O nie ! Ja wiem co on planuje ! Na 100 % chce mnie porwać... Haha ja to mam wyobraźnię.

- Lubisz psy ?

- No lubię, a co ?

- To masz szczęście, poznasz mojego. Nazywa się Demon. To owczarek francuski.

- No to ruszaj się, nie mam całej wieczności. - powiedziałam. Kas złapał mnie za rękę i poprowadził za sobą. Hola kolego ! Za blisko !   

     Stanęliśmy pod dwupiętrowym białym domem z ogrodem. 

-Wchodzisz czy czekasz ? - zapytał 

- No to chyba oczywiste, że wchodzę. - wywróciłam oczami udając zszokowaną jego głupotą.

- To się pospiesz, a i nie przestrasz się psa, jest dosyć duży. - mrugnął do mnie.

Ledwo otworzył drzwi, a ze środka wybiegł wielki, czarny pies z brązowym pyszczkiem.

- Ooooo ! Jaki uroczy ! - uklękłam obok psa i wyciągnęłam rękę. Polizał wierzch mojej dłoni i zaczął się łasić.

Kastiel spojrzał na Demona i na mnie ze zdziwieniem.

- Kim jesteś i co zrobiłaś z moim psem ? 

Zaśmiałam się. 

- Wchodzisz, czy czekasz na zesłanie Boskie ?

Podniosłam się i weszłam do środka. Za mną dreptał pies.

Rozejrzałam się po przestronnym holu. Ściany pomalowane na biało. Podłoga z ciemnego drewna. Komoda i rama lustra w kolorze wiśni. 

- Ślicznie tu. - powiedziałam z zachwytem.

Chciałam wejść dalej gdy nagle ktoś złapał mnie w talii i przyciągnął do siebie. Zapach uświadomił mi, że przylegam do Kastiela. Mimowolnie zarumieniłam się.

- Nie tak prędko. - wyszeptał mi do ucha. Poczułam jego ciepły oddech na szyi.

                      **********************************************

 Hej ! Oto przed Wami moje wypociny xD Natchnęło mnie i po prostu stukałam w klawiaturę.

Pamiętajcie, zostawcie komentarz i oceńcie jak mi wyszło !

See you :* 

Witam :3

Witajcie :3

Zapraszam Was na bloga o Słodkim Flircie :)

Jest to dosyć popularna gra przeglądarkowa, w której wcielamy się w nastolatkę i umawiamy się na randki z chłopakami.

   Mam nadzieję, że przyjmiecie tego bloga równie ciepło co np. Słodkie Uniwersum :)
Sama jestem zafascynowana tym blogiem, a inspirację wzięłam właśnie od niego ;)

  UWAGA!!!

 Jeżeli macie ochotę zapytać mnie o rzeczy związane z moją twórczością, lub coś o mnie, piszcie w komentarzach :3 Proszę stosować się do podanego poniżej przykładu:

1. Zaczynamy komentarz od: [P]  
2. Wpisujemy treść pytania.
3. Jeśli pytań jest więcej niż 1, zastosujcie się do tego przykładu:

• Wykonujecie punkt 1 
• Zjeżdżamy linijkę w dół i piszemy 1 pytanie, potem 2 itd.

To na tyle, zapraszam do komentowania postów nawet tych, którzy nie mają konta, bo przecież można się podpisać jako Anonim :)

See You ! :*